2e Paasdag in Roemenië.

Tja zo kan het zomaar gebeuren dat je twee weken naar elkaar het Paasfeest viert.
We konden starten met uitslapen want ons ontbijt startte pas om 8 uur. Een gebakken eitje, Paasbrood, krentenbol, kaas, jam en zo was er genoeg om de dag mee te beginnen.
Aansluiten dachten we na over de ontmoeting van Jezus met de discipelen en ontdekten we dat in deze passages Pasen Pinksteren op één dag vallen. ( t kan dus wel).
Als Jezus hen ontmoet, blaast Hij op hen en zegt ontvang Mijn geest. Wat geweldig om te ontdekken dat we er ook vandaag niet alleen op uit hoeven maar dat Gods Geest met ons gaat.
Na het ontbijt startte we de dag heel rustig. Koffie drinken even lekken in het zonnetje want het is immers 20-22 graden. Omdat Tineke eerst nog afscheid wilde nemen van een Zwitserse familie duurde het even voor we konden vertrekken naar Dobirca. Om circa 11 uur vertrekken we naar Dobirca en Frits blijft thuis om op de “Hof” te passen. Best spannend want als je nog nooit in Dobirca geweest bent weet je ook niet wat je te wachten staat. En het werd steeds stiller toen we Dobirca in reden. Ons eerste doel was het bezoeken van ons werk, klushuisje. Wat gaan we doen.
Een kamer waar de gehele familie woont willen een beetje pimpen, paar nieuwe vloerplaten, want op sommige plaatsen zag je bijna door de planken heen. Tenminste ik wel. Daarnaast de muren een frisse kleur geven en het zal wel rose of geel worden zoals bij de meeste mensen hier.
Ach ja we moesten ook even naar oma, want ook zij wilde ons graag even ontvangen. T eten stop op het vuur en het leek er op dat de vaatdoek tussen de speklappen werd mee gekookt.
T ja niet echt heel fris allemaal, de man opa dus volgde een dieet maar ik denk dat deze wijze van koken er nog lang voor zorgt dat hij op dieet zal blijven.
Kijk het viel mee zolang je niet in de pan had gekeken dan zou je op basis van de lucht wel mee willen eten al, hoewel Connie zegt hier net even dat ze lieven thuis eet.
We liepen richting Casa Immanuel de plek waarvan uit gewerkt word door Frits en Tineke. De plek waar samenkomsten worden gehouden. En ontmoetingen plaats hebben.
We ontmoeten daar de kersverse vader Marius, welke ons dringend verzocht of we niet zijn vrouw en pas geboren kind uit het ziekenhuis wilde gaan halen want ze hadden zelf geen vervoer.
Oke, ga jij dan mee Marius, je vrouw ophalen? Ne. Nee ik moet kachelhout gaan halen uit het bos was zijn antwoord?? He wat kachelhout?? Oke wij vertrekken naar Sibiu maar eerst nog even oma opgehaald want ja das toch wel heel belangrijk.
Een deel van de groep gaat mee naar Sibiu en een ander deel blijft in Dobirca en gaat wat bezoekjes afleggen. En dat waren bijzondere ontmoetingen. Even rond gekeken en de voorgelicht door Tineke over Immauel, hoe en wat ze dat graag zien in de toekomst.
Daarna gaan ze naar een paar huizen verderop waar een aantal gezinnen bij elkaar wonen. Armoe troef ook daar, allemaal problemen en ze zijn op zoeken naar dozijnen bouwvakkers. Ook Flavius en Costel kregen een bezoek en bij Costel waren we erg onder de indruk van zijn verhaal. 15 jaar en dan achter gelaten door je ouders. Vader naar Duitsland en moeder bij familie, onvoorstelbaar! Ondertussen waren de anderen in het ziekenhuis aangekomen en werden door de wachter doorgelaten om naar de kraamafdeling te gaan. Daar ontmoeten we Anka en de wonderschone baby, een meisje. Hoe het heet weten ze eigenlijk nog niet, omdat ze gerekend hadden op een jongetje, maar ik denk dat ze voor het eind van deze week best wel een naam bedacht hebben. Iets van Marja of Marjan of Conny. Snel naar huis gereden, ingeladen, om de nieuwbakken vader te ontmoeten. Thuis gekomen geen vader te bekennen, o nee, hij was hout halen. Ondertussen was het hoog etenstijd en zaten we om half 3 aan de lunch. Vermoeid en gevuld gingen we na de maaltijd even lekker in het zonnetje zitten en buikten we uit en deden we op deze 2e paasdag het even rustig aan. In de loop van de middag stortten we ons op de klerenzooi, gewapend met dozen, kinderkleding, vrouwen-/mannenkleren gingen we aan de slag. Een deel van de groep wist inderdaad pakketjes klaar te maken voor de kindermiddag en natuurlijk waren er weer die zo nodig moesten spelen met water. De een had genoeg aan een waterpistool, de andere dacht een emmer nodig te hebben en voor we het wisten was Jan drijfnat. Hierna bleef het niet rustig maar begon zelfs Conny en Janny en Wim en Marjan en Ineke met sokken te gooien, nadat Jan hiermee was begonnen. Om circa 7 uur gingen we aan tafel en genoten we van heerlijke schnitzels, gebakken aardappelen, Nederlandse erwten en wortelen en….en …… heerlijke appelmoes. Zo was deze dag weer bijna voorbij. We sloten het diner af met heerlijk koffie/thee en kregen we nog even bezoek van onze Roemeense vrienden uit Dobirca. Adina, Mirtea, Julia en Alin. Ondertussen is het 11 uur geworden en heeft Marja uitgebreid met Arie gebeld en nog tijd gehad en gegeven om deze blog te typen, waarvoor hartelijk dank. Tot morgen!