Na een kort nachtje

Na een kort nachtje, want het kampvuur van gisteravond was wel snel uitgebrand maar het zingen niet, werden we om 7uur aan de ontbijttafel verwacht. Want vandaag stond onze eerste kinderochtend in La Camin in Dobirca gepland. Na het ontbijt werd het hele programma nog even doorgenomen, zodat iedereen weet wat zijn/haar taak is. Vol verwachting en met grote spanning gingen we naar Dobirca, want er was ons verteld dat er een dubbele boeking was voor La Camin deze morgen. Dus wat zullen we aantreffen, wie was het eerste. Zij, één of andere oogarts of wij, wij hadden de sleutel. Terwijl we het dorp in reden hoorden we van ver al een geluidswagen die huis aan huis rond riep dat de mensen om 10 uur in La Camin oftewel het dorpshuis terecht konden. Hoe zou dit aflopen. Om half 9 arriveerden we in Dobirca. We laden de spullen uit, 2 bussen met materialen, geluidsinstallatie, waar Arie uiteindelijk hoofdpijn kreeg en heel teleurgesteld was omdat hij zich afvroeg of hier nog wel mee te werken was. Er werd heel hard gewerkt en om kwart over 9 stond alles gereed. Beamer, decor, geluidsinstallatie en onze koffie. We namen eerst een bakkie en samen brachten we deze ochtend in het gebed bij onze Heer. Om 10 uur stonden er al 10 kinderen voor deur, o nee hé, wat zou dit worden? Hadden we te weinig geloof, was onze verwachting te hoog, en u gelooft het misschien niet maar in 20 minuten tijd liep de zaal vol met 85 kinderen. Het was gewoon een stoet langs de weg. En zo begonnen we om half 11 met ons programma. Het begin van dat wat een geweldige dag zou worden!! We hadden live muziek natuurlijk, Arie is niet weg te slaan met zijn gitaar, het kostte hem uiteindelijk al zijn snaren. Dus aan het einde van de ochtend geen live muziek meer. In Nederland was allerlei andere muziek verzameld en door Martine, Lisa en Anne volop geoefend om de teksten en de gebaren onder de knie te krijgen. En dat was gelukt!! Vol enthousiasme zongen ze en deden ze gebaren en brachten ze de kinderschare in beweging. Springen, dansen, wat een ongelofelijke energie. Het verhaal werd deze morgen door Chris de With verteld en werkelijk Chris ontpopte zich als een heuse kinderverteller. De zaaier, zaad, vogels, rotsen, onkruid, zonneschijn en zo lieten we het verhaal van de zaaier aan de kinderen zien. Terwijl Arjan en Martine naast elkaar op het podium lagen om het zaad te laten opkomen, de vogels te laten pikken, onkruid te doen groeien deelden we de kinderen het geweldige Evangelie. Wat zou het mooi zijn als al deze kinderen Jezus zouden leren kennen. Marja had een werkje voorbereid, een typisch Hollands werkje. Bloempotje, grond, zaad en helaas geen bloembollen. En wat mochten de kinderen doen, echt heerlijk, een potje schilderen. De bedoeling was om alleen het potje te schilderen, maar als je nog nooit een kwast in je vingers hebt gehad en verf nog nooit bij jou in de kast hebt gestaan, dan is het toch veel leuker om niet alleen het potje maar ook jezelf, je vriendje, vriendinnetje of je vijand onder de verf te smeren. En voordat we het wisten stond iedereen er gekleurd op. Maar gelukkig het was waterverf. En een emmer water en een paar oude handdoeken doen dan gelijk weer wonderen. Wat hadden zij het naar hun zin, en dat was voelbaar. Hun enthousiasme, hun passie, hun zweetlucht en misschien ook een paar dagen niet gewassen en dit bij een temperatuur van circa 30 graden, liet iets van geur achter in de grote zaal. En waar het naar rook mag u zelf bedenken. Na een uur kwam het einde in zicht, we zongen een aantal liederen en lieten de kinderen weer naar huis gaan. En we zien uit naar een nieuwe morgen. Als we het samen moeten vatten dan zijn er eigenlijk geen woorden voor. De middag; veel werk, beton gestort, heet, dreigende regen, laatste schilderwerken, gezellig, samenbindend, samenwerkend, mooi resultaat, dankbare mensen, nou ja…..Livia en Gietse wilden eigenlijk het hele huis opgeknapt hebben. Marja moest het even komen uitleggen dat we dit echt niet gingen doen, omdat dit niet in de aanneemsom was opgenomen en het anders meerwerk zou worden waar deze klant niet op gerekend zou hebben. Zo eindigden deze dag ontzettend mooi. We zien terug op een fantastische, indrukwekkende, geweldige, inspirerende dag. We zien uit naar morgen. Welterusten.