De eerste dag
Door: Jan M
Blijf op de hoogte en volg Kerstreis
28 Juli 2015 | Roemenië, Gârbova
Dinsdag 28 juli 2015
De eerste dag
Deze begon stormachtig. In Nederland windkracht 6 a 7, woeste wolken langs de lucht, typisch Hollands weertje. En niet alleen buiten maar ook bij velen thuis, oplopende spanningen, nervositeit, want je zou maar naar Roemenië vertrekken. Om half 12 verzamelden de groep zich in Schoonrewoerd om een zegen te vragen voor deze reis. Naast hun waren er ook een aantal gemeenteleden, ouders en anderen om ze uit te zwaaien. Jan las een stukje, Marcus 6, de wonderbare spijziging. Als we leren te doen wat Jezus zegt en dat ook in Zijn hand te leggen, gaat Hij het vermenigvuldigen. We zongen ‘we gaan op weg met een brandend hart’ en Arie sprak een gebed uit en zo mochten we op weg gaan naar Eindhoven.
In Eindhoven aangekomen werden de koffers ingeleverd en hier en daar wat overgewicht uitgewisseld om niet boven de 32 kg. uit te komen. Sommige lieden dachten dat je zelfs de dames achter de douane met een vriendelijke glimlach zo kunnen omkopen om 36 kg. aan te zien voor 32. Maar daar zijn geen charmes tegen bestand. Kilo’s zijn kilo’s. En toen moesten we echt afscheid nemen. Voor de meeste ging dit vrij makkelijk, voor een enkeling kostte dat wat tranen. Ja wat wil als je pas 2 weken dikke verkering hebt. Zo checkten we in en waren we deze keer eindelijk op tijd in de gate en konden we zelfs even rustig wachten voordat we het vliegtuig in gingen. Rond 3 uur liepen we de trap op van het vliegtuig en zochten we ons plekje op. Marja had ons allemaal gezellig dicht bij elkaar geboekt dus zaten we als Roemeniëclan bij elkaar. Als je de eerste keer vliegt is het best wel spannend maar ook als je voor de 10e keer opstijgt, kan het vreemd gevoel in je buik geven. De vlucht verliep heel erg rustig, al had je soms wel het gevoel dat de weg beter glad gemaakt mag worden. Want het leek er op dat er ook in de lucht, net als bij ons in de polder, allemaal drempels waren gemaakt. We landen in een warm Cluij Napoca 25 tot 30 graden, volop zon, stapten we uit, Joël kuste zelfs de grond zo blij was hij, dat hij er weer was! We holden naar de bus, haalden onze telefoons van de vliegtuigmodes af en checkten direct al onze mediaberichten. Op naar de busjes, een witte Volkswagen bus en een blauwe Ford Transit, maar bij de bus aangekomen had deze nog een probleem. De deuren konden niet open en dat is best lastig als je in wilt stappen. De optie was over de voorbank naar de achterbank en dat met 7 man. En u begrijpt dat als je onderweg nodig moet plassen dat je dat eerder kwijt bent dan dat je de bus uit bent. Na veel gesleutel en gerammel lukte het om de deur open te krijgen en stegen we in en trokken we af richting Garbova. Een reis van 2,5 uur. Na een uur besloot de reisleiding gul te zijn en deelden ze een ijsje uit aan de groep. Na deze eet- en plaspauze wisselden we van passagiers en trokken we verder naar Garbova. De reis verliep vlotjes en om circa half 10 kwamen we aan op Poarta Oilor. Het ontvangst was als vanouds. “WAT ZIJN WIJ ONTZETTEND BLIJ DAT JULLIE HIER WEER ZIJN, ECHT WAAR, ZO ONTZETTEND BLIJ DAT JULLIE HIER ZIJN”!! U begrijpt dit waren woorden van Tineke, zo enthousiast als ze zijn, geweldig om zo te worden ontvangen. Al snel werden we aan tafel geroepen, kregen we soep, lamsvlees (verassing) en natuurlijk kool en frietjes. We sloten af met een dessert; tompoucen. Ondertussen wijst de klok hier 12 uur en vinden we dat u zo aardig bent bij gepraat voor deze dag. We zien dankbaar terug op deze dag, ook mooi om zo de eerste dag als groep samen op weg te gaan. Niet alleen samen maar juist samen met God. Welterusten.
De eerste dag
Deze begon stormachtig. In Nederland windkracht 6 a 7, woeste wolken langs de lucht, typisch Hollands weertje. En niet alleen buiten maar ook bij velen thuis, oplopende spanningen, nervositeit, want je zou maar naar Roemenië vertrekken. Om half 12 verzamelden de groep zich in Schoonrewoerd om een zegen te vragen voor deze reis. Naast hun waren er ook een aantal gemeenteleden, ouders en anderen om ze uit te zwaaien. Jan las een stukje, Marcus 6, de wonderbare spijziging. Als we leren te doen wat Jezus zegt en dat ook in Zijn hand te leggen, gaat Hij het vermenigvuldigen. We zongen ‘we gaan op weg met een brandend hart’ en Arie sprak een gebed uit en zo mochten we op weg gaan naar Eindhoven.
In Eindhoven aangekomen werden de koffers ingeleverd en hier en daar wat overgewicht uitgewisseld om niet boven de 32 kg. uit te komen. Sommige lieden dachten dat je zelfs de dames achter de douane met een vriendelijke glimlach zo kunnen omkopen om 36 kg. aan te zien voor 32. Maar daar zijn geen charmes tegen bestand. Kilo’s zijn kilo’s. En toen moesten we echt afscheid nemen. Voor de meeste ging dit vrij makkelijk, voor een enkeling kostte dat wat tranen. Ja wat wil als je pas 2 weken dikke verkering hebt. Zo checkten we in en waren we deze keer eindelijk op tijd in de gate en konden we zelfs even rustig wachten voordat we het vliegtuig in gingen. Rond 3 uur liepen we de trap op van het vliegtuig en zochten we ons plekje op. Marja had ons allemaal gezellig dicht bij elkaar geboekt dus zaten we als Roemeniëclan bij elkaar. Als je de eerste keer vliegt is het best wel spannend maar ook als je voor de 10e keer opstijgt, kan het vreemd gevoel in je buik geven. De vlucht verliep heel erg rustig, al had je soms wel het gevoel dat de weg beter glad gemaakt mag worden. Want het leek er op dat er ook in de lucht, net als bij ons in de polder, allemaal drempels waren gemaakt. We landen in een warm Cluij Napoca 25 tot 30 graden, volop zon, stapten we uit, Joël kuste zelfs de grond zo blij was hij, dat hij er weer was! We holden naar de bus, haalden onze telefoons van de vliegtuigmodes af en checkten direct al onze mediaberichten. Op naar de busjes, een witte Volkswagen bus en een blauwe Ford Transit, maar bij de bus aangekomen had deze nog een probleem. De deuren konden niet open en dat is best lastig als je in wilt stappen. De optie was over de voorbank naar de achterbank en dat met 7 man. En u begrijpt dat als je onderweg nodig moet plassen dat je dat eerder kwijt bent dan dat je de bus uit bent. Na veel gesleutel en gerammel lukte het om de deur open te krijgen en stegen we in en trokken we af richting Garbova. Een reis van 2,5 uur. Na een uur besloot de reisleiding gul te zijn en deelden ze een ijsje uit aan de groep. Na deze eet- en plaspauze wisselden we van passagiers en trokken we verder naar Garbova. De reis verliep vlotjes en om circa half 10 kwamen we aan op Poarta Oilor. Het ontvangst was als vanouds. “WAT ZIJN WIJ ONTZETTEND BLIJ DAT JULLIE HIER WEER ZIJN, ECHT WAAR, ZO ONTZETTEND BLIJ DAT JULLIE HIER ZIJN”!! U begrijpt dit waren woorden van Tineke, zo enthousiast als ze zijn, geweldig om zo te worden ontvangen. Al snel werden we aan tafel geroepen, kregen we soep, lamsvlees (verassing) en natuurlijk kool en frietjes. We sloten af met een dessert; tompoucen. Ondertussen wijst de klok hier 12 uur en vinden we dat u zo aardig bent bij gepraat voor deze dag. We zien dankbaar terug op deze dag, ook mooi om zo de eerste dag als groep samen op weg te gaan. Niet alleen samen maar juist samen met God. Welterusten.
-
29 Juli 2015 - 08:12
Jeroen:
Veel plezier! We zullen jullie op de voet volgen. -
29 Juli 2015 - 08:20
Fam J Haag:
fijn dat jullie weer goed zijn aangekomen in garbova. we wensen jullie daar weer veel plezier in alles wat jullie daar gaan doen groetjes uit een nat en koud nederland
willie en johan, jan, klaziena haag -
29 Juli 2015 - 10:07
Ineke:
Geweldig dit te lezen,zie het helemaal voor me.
Haha die Joel toch, net de paus maar ik snap het helemaal hoor! Een fijne en gezegende tijd
gewenst. -
29 Juli 2015 - 14:02
Fam. T. Bosch:
mooi om te horen dat de reis goed is verlopen, veel plezier, de groetjes aan de kapelenaren en alle andere natuurlijk ook.
-
29 Juli 2015 - 19:19
Anja:
Bij schrijven hebben jullie dan nu ook de 1e "werkdag" erop zitten. Ik wens Julie Gezegende klussen. Lekker eten en Liefdevolle ontmoetingen <>
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
